Ah memleketim
Havası içime dolsa şimdi
Son nefes gibi vermek istemesem
Suyunu içsem yaylalarının soğuk pınarlarından
Kansam doya doya orucumu açar gibi
Uzaklardan türkülerden alırım kokunu
Şırıl şırıl akan dereleri
İlk okula giderken adamlığımı ispat ettiğim selleri
Geçsem şimdi yalınayak, ıslansa paçalarım
Bir gölet bulup içine atsam kendimi
Dertlerimi, toprağına olan hasretimi
Yıkasam terimi, kirletilen kalbimi
Versem şöyle bir yağmur altında
Aldığım, verilen ne varsa şu hayata
Cebimde kalan üç beş kuruş gibi
Atsam kurtulsam boyun bağımdan
Bıraksa yakamı, çekse elini
Minneti sevmediğim gibi
Alacağım da kalmasa, vereceğimde
Yalnızca kendim kalsa
Memleketim kalsa
Huzur dolu günlerim, neşeli gülüşlerim kalsa
Kendi kendime gülsem çocukça
Sırtımı yaslasam yine baksam pamuk gibi göklere
İçimdeki kaybetme hissini atsam oralara
Elimde olmayanın değil olanın tatlı olduğu bir dünyada
Çalsam ıslığımı,
Babam yeterdi harçlığıma
Oğlum yeterdi yalnızlığıma
Kızım severdi yüzümü öperdi doya doya…
Üsküdar 08.12.2012 cumartesi saat 01:42
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder