17 Mart 2012 Cumartesi

gönül damlası

Büyük hayallerim vardı hep
Zirvesinde yalnız kartallar olan
Rüzgârı soğuk, karı tipi olan
Bir sinek kanadını çırptı
Ve hayatımın bir parçası kaydı
Sora anladım
Kendime kartal fakı yerine
Sineklik almalıymışım
Üsküdar 16.05.2011

1 Mart 2012 Perşembe

SEVDİĞİM ŞİİRLER

Vardım ki yurdundan ayağ göçürmüş,
Yavru gitmiş ıssız kalmış otağı,
Câmlar şikest olmuş meyler dökülmüş,
Sâkîler meclisten çekmiş ayağı.

Hangi dağda bulsam ben o maralı,
Hangi yerde görsem çeşmi gazalı,
Avcılardan kaçmış ceylan misâli,
Gitmiş dağdan dağa yoktur durağı.

Lâleyi sünbülü gülü hâr almış,
Zevk ü şevk ehlini âh ü zâr almış
Süleyman tahtını sanki mâr almış.
Gama tebdîl olmuş ülfetin çağı

Zihnî dehr elinden her zaman ağlar,
Vardım ki bağ ağlar bâğıbân ağlar.
Sünbüller perîşân güller kan ağlar,
Şeydâ bülbül terk edeli bu bağı.
                           ZİHNİ

SEVDİĞİM ŞİİRLER

SESSİZ GEMİ
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.

Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.

Rıhtımda kalanlar bu seyahatten elemli,
Günlerce siyah ufka bakar gözleri nemli.

Biçare gönüller. Ne giden son gemidir bu.
Hicranlı hayatın ne de son matemidir bu.

Dünyada sevilmiş ve seven nafile bekler;
Bilmez ki, giden sevgililer dönmeyecekler.

Bir çok gidenin her biri memnun ki yerinden.
Bir çok seneler geçti; dönen yok seferinden

YAHYA KEMAL BEYATLI